Zorg-perikelen

Tijdens de vakanties hier doen we ons uiterste best om het voor iedereen zo leuk mogelijk te maken. Onze gasten (ze zijn bij ons “te gast”, vandaar het woord gasten) verdienen de perfecte vakantie en de beste begeleiding.

Naast alle activiteiten die we neerzetten zijn we ook verantwoordelijk voor de persoonlijke verzorging. Er moet regelmatig gedoucht worden, tandenpoetsen twee keer per dag, schone kleding aan, de mannen moeten zich scheren en deodorant gebruiken is af en toe best prettig. Toch gaan er soms dingen mis op dat gebied, hoe goed we er ook op letten.

Om naar de buitenwereld duidelijk te maken wat er zoal gebeurt hier, leek het me leuk om eens een opsomming te geven van onze perikelen op zorg-gebied. Zonder de namen van de gasten erbij in verband met de privacy, maar de voorbeelden spreken denk ik wel voor zich…

  • In de eerste muziekweek van het seizoen mogen de reserve wc-rollen niet op de stortbak staan, die horen daar namelijk niet (structuur!) en verdwijnen dus de wc in.
  • Het is buiten 30 graden. Gast loopt de hele dag met een rugzak om, gevuld met 3 sixpacks cola en zijn hele voorraad Cd’s van thuis. Loodzwaar, slecht voor z’n rug en veel te warm, maar we mogen niet aan zijn rugzak komen. Dus als hij naar de wc gaat halen we stiekem blikjes cola eruit en geven we hem die te drinken.
  • Hoe netjes we de bagageschappen op de slaapkamers ook proberen te houden, sommige gasten trekken elkaars kleren aan en leggen alles op het verkeerde schap neer. Probeer er dan maar eens achter te komen welk T-shirt van wie is. Zeker als er geen naamlabels in zitten.
  • Sommige gasten krijgen kleding mee die niet van hen is maar van medebewoners van thuis. Met naamlabel, maar dus met een onbekende naam erop. Dat maakt het niet heel makkelijk om kleding uit elkaar te houden.
  • ’s Avonds schone kleding voor de volgende dag klaarleggen. Hartstikke duidelijk, totdat ze de volgende dag bedenken dat ze toch iets anders aan willen.
  • De vuile-was-zakken worden door sommigen wel drie keer per dag leeggekieperd op de grond. Alles eruit, leuke shirts (met vlekken) weer terug op het schap, vuile was er weer in.
  • Opruimen is een mooi ding maar als het een obsessie is wordt het ingewikkeld. Gast ruimt echt alles op, ook alle spullen van de slaapkamergenoot. Resultaat: die kan niks meer terug vinden.
  • De laatste dag moet iedereen in schone kleding naar huis. Netjes klaargelegd, maar 10 minuten voor vertrek toch nog even het favoriete shirt uit de waszak halen en aantrekken. In alle hectiek van het vertrek willen we dat nog wel eens over het hoofd zien.
  • Vuile was van 4 personen zit ineens evenredig verdeeld over 4 waszakken. En staat als je niet oplet bij de vuilniszakken die naar de vuilcontainer moeten.
  • Door ongelukjes, vlekken op favoriete broeken of gewoon niet genoeg kleding meegekregen van thuis, moet ik toch nog wel eens een was draaien. Tijdens de huidige week zijn dat er zóveel dat bijna iedereen straks met heel veel schone kleding naar huis gaat. Ja we hebben dus echt gelet op het wisselen van kleding, ik heb gewoon bijna alles gewassen!
  • Op het inschrijfformulier wordt gevraagd of mensen hulp of aansturing nodig hebben bij zelfverzorging. Staat daar nee, dan mag je er vanuit gaan dat mensen zichzelf kunnen redden onder de douche. Niet altijd waar, sommige gasten gaan wel naar de douche maar staan dan gewoon 10 minuten naar de waterstraal te kijken. Gelukkig verraden ze zichzelf door met droge haren uit de douche te komen.
  • Drie keer per dag de wc verstopt wegens teveel wc-papier. Of door vochtige doekjes of onderbroeken die ze proberen door te spoelen. Resultaat: vuilwaterpomp op storing (want we zitten aan boord van een schip) en dan tot je ellebogen in de stront moeten om ‘m te repareren.

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Deze perikelen horen gewoon bij onze doelgroep. Gelukkig blijven we gewoon ons uiterste best doen en kunnen we er altijd om lachen. Behalve bij de storingen van de vuilwaterpomp trouwens, dat is iets minder leuk…