Het is april 2024 als Syl en Arnold samen met 2 vrijwilligers in de auto stappen. Ze gaan naar een afscheid.
Er zijn veel gasten die al heel lang, soms zelfs meer dan 20 jaar, bij ons komen. We ontvangen inmiddels daardoor ook veel gasten “op leeftijd”, waar we een band mee hebben opgebouwd. Helaas moeten we af en toe dus ook afscheid nemen van iemand.
Gelukkig betreft het nu een afscheid in levende lijve!
De afgelopen jaren zagen we het al een beetje aankomen.
Hoewel haar leeftijd op papier nog wel meevalt voor de meeste mensen, was de oplopende frequentie waarin ze hem met iedereen herhaaldelijk deelde één van de uitingen van haar ouder worden. Elk jaar leek er een tikkeltje meer vergeetachtigheid te zijn.
Altijd keek ze uit naar gezelligheid met haar vriendin die ze bij ons ontmoette. Wat is het leuk om zulke vakantie-vriendschappen te zien ontstaan! Maar het laatste jaar werd vooral de rollator een steeds betere vriendin van haar en leek ze de contacten wat meer langs zich heen te laten gaan. Zichtbaar genietend, maar steeds vaker, zat ze rustig in haar eigen hoekje op de bank, omdat actief meedoen te lastig werd. Het kostte haar meer energie om de vakantie bij te kunnen benen. Het werd eigenlijk een beetje te veel, zoveel gezelligheid.
Na meer dan 15 fantastische vakanties bij ons, hebben ze thuis moeten besluiten dat het dit jaar niet meer lukt om te komen. Het wordt fysiek maar ook mentaal te veel. Ontzettend jammer, maar ook heel fijn dat we nu bewust het tijdperk ‘vakantie bij de Spring’ kunnen afsluiten. Dus organiseren we een klein feestelijk momentje bij haar thuis, samen met 2 vrijwilligers.
Wat straalt ze als ze ons ziet en wat is ze trots om ons een keer háár plekje te kunnen laten zien!
Het is mooi zo!
Het is eind september 2024 als dezelfde 2 vrijwilligers die in het voorjaar naar het afscheidsmomentje gingen, weer in de auto stappen. En niet alleen zij: bijna alle vrijwilligers die de afgelopen jaren een vakantie met deze gast hebben beleefd, gaan samen een weekendje naar de Drentse bossen. Een reünie ter ere van haar afscheid!
Bedacht en georganiseerd door de vrijwilligers zelf, omdat ze liefst elke gelegenheid aangrijpen om elkaar te zien. Er zijn oud-vrijwilligers bij, die afgelopen seizoen geen week meer begeleid hebben. En vrijwilligers die besloten hebben dat dit seizoen (na vele jaren) hun laatste keer bij ons geweest is. Ook voor vrijwilligers geldt, dat het leven soms om andere invulling van de vrije tijd vraagt.
Maar de band die er tussen hen is opgebouwd, die gaat nooit verloren!
Er gaat naast sportkleding en een hippe Ebike-helm, ook een bult kampvuurhout, Friese droge worst, een fles Beerenburg en een héle stapel Spring-krantjes mee in de tassen. Alle krantjes waarin een stralende foto van haar prijkt, zijn meegenomen. Grappige uitspraken, leuke thema’s en activiteiten, en heel veel bijzondere momenten die ze beleefden, komen boven als de herinneringen bij het kampvuur worden opgehaald.
Er is gezelligheid, slap ouwehoeren, goede gesprekken en er worden leuke activiteiten gedaan met elkaar.
Een clubje vrijwilligers, die elkaar tot een aantal jaar geleden nog helemaal niet kenden, deelt iets unieks dat ze verbindt voor altijd. En allemaal voelen ze hetzelfde: Wat zijn we trots dat we dit met elkaar hebben kunnen doen!
Wat is dit toch mooi zo!